Είναι λίγο αίνιγμα. Όταν οι διαλέξεις σας είναι προαιρετικές, είναι δελεαστικό να ξεχαστείτε το κουμπί αναβολής και να απαλλαγείτε από κάθε ευθύνη.
Αλλά τότε βρίσκεστε αντιμέτωποι με την ένδοξη προοπτική να γνωρίζετε μηδενικό πλαίσιο για την πορεία σας και να μην έχετε ορατή δομή στην καθημερινή ζωή. Και είναι πάντα διασκεδαστικό όταν σας ρωτούν για μια συγκεκριμένη σειρά διαλέξεων σε μια επίβλεψη, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι έχετε κοιμηθεί τα δύο τελευταία.
Είναι απίστευτα σπάνιο να αξίζει τον κόπο μια 9 π.μ. και μέχρι να συρθείς στο Sidgwick από καθαρή υποχρέωση και τη σκέψη ότι μπορεί να πάρεις κάτι από τις 9000 £ που δεν είναι απελπιστικό ψήσιμο σε μια επίβλεψη , έχετε συνειδητοποιήσει ότι οι διαλέξεις είναι στην πραγματικότητα πολύ εκνευριστικές.
Η κόλαση του Δάντη
Τώρα, τρεις εβδομάδες μετά, εδώ είναι όλα όσα έμαθα για εκείνη την ώρα που περνάτε κάθε πρωί στη διάλεξή σας για τις τέχνες (γνωστός και ως ο όγδοος κύκλος της κόλασης):
Μερικοί καθηγητές είναι πολύ έξυπνοι για το καλό τους
Πολύ έξυπνος; Ξέρω ότι σκέφτεσαι, Είναι νόμιμη καταγγελία; Καλώς ήρθατε στο Cambridge.
Ναι, εντάξει. Δίκαιο. Αλλά όταν βγαίνεις από μια διάλεξη γνωρίζοντας λιγότερα από ό,τι όταν μπήκες σε αυτήν, αυτό είναι ένα πρόβλημα. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ του να είσαι έξυπνος και να παρέχεις προκλητικό αλλά προσβάσιμο περιεχόμενο και να γνωρίζεις τόσο τη δική σου πνευματική ανωτερότητα που είναι ακόμη και ανέφικτο να καταλάβεις το χέρι.
Σοβαρά, μπορεί επίσης να έχει παραδοθεί σε μια ξένη γλώσσα για μένα.
τι να κάνεις όταν κάποιος έχει εμμονή μαζί σου
Πάντα υπάρχει κάποιος με κρύο
Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, είμαι ένοχος για αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα σαν να είσαι πηγή εκνευρισμού για τον εαυτό σου στις διαλέξεις.
Ξέρεις ότι έρχεται. Κάποιος θροΐζει ένα Kleenex. Ένα άλλο άτομο βγάζει ένα Strepsil. Και το επόμενο πράγμα που ξέρετε, υπάρχει μια κακοφωνία από βήχα και φτερνίσματα που απλώνονται σε όλο το δωμάτιο σαν ένα αποκρουστικά μολυσματικό μεξικάνικο κύμα. Σε αυτό το στάδιο, πιθανότατα έχετε εγκαταλείψει ακόμη και την προσπάθεια να ακούσετε το θέμα που σχολιάζει ο καθηγητής. Θα μπορούσε να μείνει στο κρεβάτι.
Ένοχο μέλος της ομάδας strepsils
Η θάλασσα των Macbook καθώς μπαίνεις
Είστε αποτελεσματικοί, συγχαρητήρια. Είναι σίγουρα καλύτερο από την επιλογή μου να σκαρώνω σημειώσεις που είναι ελάχιστα ευανάγνωστες. Είμαι επίσης απίστευτα ευγνώμων σε εσάς που έχετε ένα ορατό ρολόι, σε περίπτωση που δεν υπάρχει ένα γύρω από το δωμάτιο και πρέπει να μάθω πόσο ακόμη θα δοκιμάζεται η αντοχή μου. Γίνεται πρόβλημα μόνο όταν κάποιος χτυπά χαρούμενα τα κλειδιά σαν να εκτονώνει την απογοήτευσή του.
Ή αν κάποιος έχει μπει στον πειρασμό του Facebook και η ομαδική συνομιλία του είναι τόσο «αναμμένη» που λαμβάνει ηχητικές ειδοποιήσεις κάθε πέντε δευτερόλεπτα.
Να σταματήσει. Σκοτώνεις τη μεσαιωνική ατμόσφαιρα που προσπαθώ τόσο απεγνωσμένα να αποκτήσω.
Ακίνητο παντού που μπορεί να δει το μάτι
Οι άνθρωποι με άπειρα χαρτικά. Σοβαρά, έκανες μια μαζική ληστεία στο Ryman's; Έχουν μια ολόκληρη ζωή με στυλό και σημειωματάρια και θέλουν να το μάθετε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά θέλουν να καταλάβουν τον μισό πάγκο.
Κάθεσαι όρθιος από το να περάσεις πέντε λεπτά σκουπίζοντας στην τσάντα σου με την ελπίδα να βρεις ένα στυλό και κάθεσαι για να ανακαλύψεις ότι τη θέση σου έχει καταλάβει ένας λόφος Staples ' θέτω κατά μέρος.
Ένδοξη υπερβολή
Η θερμοκρασία δωματίου
Έχω ακούσει ότι το Κέμπριτζ είναι ένα μέρος με ακραία ψηλά και χαμηλά. Απλώς δεν πίστευα ότι εννοούσαν τη θερμοκρασία.
Αποποίηση ευθύνης: Είμαι πολύ ακατάλληλος. Η γρήγορη βόλτα στο Sidgwick συχνά με κάνει να νιώθω σαν να έχω αποκτήσει κάποια κρίσιμη καρδιακή πάθηση. Και μια άλλη αποποίηση ευθύνης, είμαι υπερβολικά δραματικός. Ποτέ δεν ξέρεις αν το θέατρο στο οποίο βρίσκεσαι θα σε κάνει να νιώσεις σαν κοτόπουλο που ψήνεται αργά σε φούρνο ή σαν γενναίος εξερευνητής που μπαίνει στον Αρκτικό Κύκλο.
είναι συναρπαστικό.
Έτοιμο για όλες τις εποχές
Και τέλος, οι υπερβολικά φλύαρες ομάδες
Τρεις εβδομάδες αργότερα, και νομίζω ότι ο Σαρτρ είχε δίκιο όταν είπε ότι η Κόλαση ήταν άλλοι άνθρωποι. Ειλικρινά, μάλλον είμαι εγώ παρά αυτοί, καθώς είμαι οξύθυμος στις 9 το πρωί.
Είναι ωραίο να είσαι κοινωνικός κατά τη διάρκεια των διαλέξεων. Κανείς δεν το αμφισβητεί. Αλλά δεν είναι Τρίτη Cindies ή Friday Life. Μην φέρετε την ομάδα σας για λίγο γέλιο και κουτσομπολιά. Ή να το κάνετε, αλλά μην κάθεστε κοντά μου. Πέρασα τόση ώρα κρατώντας έναν βήχα από φόβο μήπως με γελάσουν που έμοιαζα με θυμωμένη στρουθοκάμηλο.
Επιλέγοντας την κοινωνική αποδοχή από το οξυγόνο
Δεν είναι όλοι κακοί.
Κάποιες 9 π.μ. αξίζει ακόμη και (συγκλονιστικά) να σύρετε τον εαυτό σας. Αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγετε αλώβητος από μια ολόκληρη σειρά διαλέξεων. Αναμφίβολα θα έχετε το δικό σας σύνολο ερεθισμών.
